Co to za zwierzę?

Wygląda jak mysz, może szczur albo trochę jak wiewiórka.

Koszatniczka pospolita. Przybyła do nas z Chile. Jest gryzoniem.

Koszatniczki mają dobrze rozwinięty wzrok, węch i słuch. Przedstawię wam kilka faktów i skomentuję na przykładach moich koszatniczek. 

Pierwszą brat przyniósł od sąsiada, bo mu się małe urodziły. Tak się do niej przywiązaliśmy, że po śmierci musieliśmy kupić drugą (drugi bat dostał na urodziny, przyjechała aż z Poznania, bo u nas akurat nigdzie nie było, dopiero miały się rodzić). Obaj to samce. Pierwszy zatruł się prawdopodobnie surowymi ziemniakami a drugi jest u nas od dwóch lat. 

Oto kilka informacji:

- koszatniczkom należy zapewnić dostęp do wybiegu – są na tyle wychowane, że mogą biegać po domu. Pierwsza była tak oswojona, że nawet jak kiedyś uciekł nam na działce (miał źle przyciśniętą klatkę i się podkopał) na zawołanie przyleciał i wskoczył na ręce. Ciekawa historia (której nigdy nie zapomnę), bo uciekał przed psami. Zapuścił się dość daleko aż koło śmietników dostępnych dla wszystkich działkowiczów. Ogólnie bez problemu biegał po domu czy działce i zawsze pozwolił się złapać. Drugi niestety jest ze sklepu, niby jest u nas od małego, ale już ciężej go oswoić i ciągle jeszcze się chowa i nie biega swobodnie po działce, bo byśmy go nie złapali.

- należy zapewnić im znaczną ilość ruchu (klatkę z kołowrotkiem). Potrafią pokonać dystans 4,5 km biegając w swojej karuzeli (biegają z prędkością 13m/m). Faktycznie prawda, obaj panowie nie pogardzili nigdy kołowrotkiem. Czasem aż za dużo biegają. Lubią robić w nocy pobudkę, bo biją swoje rekordy. Myślę, że spokojnie są w stanie przebiec więcej niż podają statystyki.

- powinny mieszkać w klatce lub terrarium z półkami i konarami do wspinaczki – ja mam szklane terrarium z jedną półką na którą może sobie wskakiwać i drabinką do wspinania się na inne piętro.

- powinny mieć kilka razy w tygodniu zapewniony dostęp do pojemnika ze specjalistycznym piaskiem do regularnych, suchych kąpieli – moje koszatniczki za tym nie przepadają, kapią się na podłodze jak biegają po pokoju.

- dno klatki powinno być wysypane materiałem ściółkowym, który umożliwiałoby wsiąkanie moczu, jednak nie powinny to być trociny, które mogłyby działać drażniąco na drogi oddechowe zwierząt i zwiększać ryzyko chorób układu oddechowego. Podłoże należy wymieniać co tydzień – u mnie są trociny, nie zawsze jest komu co tydzień wymienić. Raz już zwierzak chorował, prawdopodobnie od nieświeżej ściółki, całe szczęście nie długo to trwało.

- nie mogą jeść słodyczy, są cukrzykami – ale je uwielbiają, jak jest coś słodkiego na wierzchu od razu się na to łaszą. Ostatnio nawet nasz cwaniak jadł ogórka na ostro. Węchem sprawdzają i próbują. Jak coś im posmakuje to koniec, kradną ze stołu i chowają po kątach. Nie raz już wyciągaliśmy z kanapy różne przysmaki. Dzisiaj np. nasz Alvin skakał z jabłkiem w zębach. Śmiesznie wygląda kiedy siłują się z jedzeniem większym od siebie

„ Autotomia (z greckiego αυτοτομία – samooddzielanie się) – fizjologiczna reakcja obronna występująca głównie wśród bezkręgowców oraz jaszczurek, polegająca na odruchowym odrzuceniu przez zwierzę części ciała, kiedy jest ono w niebezpieczeństwie”

Koszaniczki w ten sposób gubią najładniejszą część ogona (kiteczkę). Leci im wtedy krew, ale po kilku dniach się goi. Trzeba pilnować żeby nie szalały i nie mogą mieć karuzeli do biegania Moja pierwsza została zgnieciona pokrywą od akwarium i odpadła jej ta kiteczka a druga zgubiła swoją „na wybiegu”.

Bardzo miłe stworzenia, niepozorne, a potrafią dać w kość. Pierwszy atakował obcych i miał uprzedzenia do babci, zawsze ją kąsał. Jak przychodził sąsiad – jego pierwszy właściciel też go atakował. Był bardziej bojowy. Ten drugi jest dużo spokojniejszy, nikt mu nie przeszkadza i rzadko piszczy. Ma swój własny świat.

Jeśli zastanawiacie się nad kupnem nowego zwierzęcia do domu i chcecie gryzonia to z mojej strony polecam właśnie koszatniczkę. 

W związku z przymusową przerwą na blogu, o której w kolejnym wpisie, dzisiaj wstawiam dni tygodnia i miesiące do nauki. Zapraszam.

Miłej nauki, A.